วันพุธที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

กลอนเพื่อน

เศษใจ ที่เธอให้มา

เศษ “สตางค์”… มีค่า กับ “ร้านบางร้าน” และ “ขอทาน” ที่ขัดสน
เศษ “วินาที” … มีค่า กับการ “แข่งขัน” ที่ต้องการวัดผล ด้วย “เวลา”
เศษ “ธุลีดิน”…. มีค่า เมื่อทับถมจนป็น”แผ่นดิน” หรือ “ภูเขา” ที่สูงเสียดฟ้า
แต่….เศษ “ใจ” ที่เธอให้มา >> ไม่เคยมีค่า << และ อยากบอกว่า ไม่ต้องการเป็น…!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น